Przedimki w języku angielskim nazywane są articles. Są one nieodłącznym elementem angielskiej gramatyki, a jednocześnie zmorą wielu rozpoczynających naukę angielskiego uczniów. Wszystko dlatego, że w języku polskim nie występuje taka jednostka gramatyczna. Przedimki dzielimy na określone i nieokreślone. Aby poprawnie ich używać, musimy poznać zasady ich zastosowania i co najważniejsze, powtarzać je i zapamiętać. Z tego tekstu dowiesz się, kiedy używamy a, an i the.
Przedimki w języku angielskim – jak je zrozumieć?
Nim przejdziemy do wyjaśnienia sposobu zastosowania poszczególnych przedimków, warto jeszcze zrobić małe wprowadzenie. Przedimki występują w języku angielskim, aby określić jakiś rzeczownik. Dzielą się one na przedimki określone i nieokreślone:
| a, an | przedimki nieokreślone |
| the | przedimek określony |
W dużym uproszczeniu przedimki występują po to, aby określić, czy rzecz, o której opowiadamy, jest znana zarówno nam, jak i osobie, do której się zwracamy, czy też nie.
Przedimki nieokreślone – zastosowanie a oraz an
Reguła mówi, że przedimki a oraz an stosujemy jedynie do rzeczowników policzalnych, które są w liczbie pojedynczej. To jednak nie wszystko, Zastosowanie ma miejsce jedynie wtedy, gdy opowiadamy o czymś po raz pierwszy lub mówimy o rzeczach, których nie znamy.
Na przykładzie będzie to wyglądało bardziej czytelnie. Jeśli po raz pierwszy w życiu widzimy jakiegoś kota, powiemy:
| This is a cat. | To jest kot. (jakiś) |
Użyjemy tutaj przedimka nieokreślonego ponieważ tego kota widzimy po raz pierwszy. Nie wiemy, jak się wabi, do kogo należy itd. W takim przypadku a możemy rozumieć jako „jakiś”. Oczywiście to może być dowolne zwierzę lub rzecz, które widzimy po raz pierwszy i nic o nim nie wiemy. Jednakże gdy już raz zidentyfikowaliśmy kota (czy też wspominaną rzecz), to w kolejnych zdaniach zamiast a użyjemy już the, czyli przedimka określonego, bo nasza wypowiedź dotyczy już konkretnego kota. Na przykład:
| The cat is big and brown | Ten kot jest duży i brązowy. |
Kiedy an a kiedy a?
Trzeba pamiętać, że a oraz an używamy, gdy mówimy o czymś po raz pierwszy, jednakże to którego przedimka będziemy musieli użyć, zależy od tego, czy wyraz, przed którym będziemy musieli go wstawić, zaczyna się od samogłoski czy też spółgłoski.
Przedimek a wstawiamy przed wyrazami, których wymowa zaczyna się od spółgłoski, an natomiast, gdy w wymowie pierwsza pojawia się samogłoska. Tutaj należy podkreślić, że chodzi nie o pisownię, lecz o wymowę. Przykładowo:
| a car, a house, a university – w każdym z tych wyrazów słyszymy na początku spółgłoskę. W przypadku university na początku słychać j. |
| an axe, an orange, an hour – w tym przypadku na początku każdego wyrazu słychać samogłoskę. W hour słychać a a nie h na początku. |
Warto wspomnieć o kilku dodatkowych zasadach, które dotyczą jeszcze zastosowania a oraz an.
Przedimek a stawiamy także przed rzeczownikami, gdy podajemy definicję, opis lub określamy zawód. Na przykład:
| Gerlach is a moutain. | Gerlach to góra. |
| My father is a policeman. | Mój tata jest policjantem. |
a/an nie stawiamy:
- przed rzeczownikami w liczbie mnogiej;
- przed rzeczownikami, które są niepoliczalne;
- przed rzeczownikami poprzedzonymi słowami, które określają ilość (na przykład same, many, few itd.);
- przed rzeczownikami, przed którymi pojawia się przymiotnik dzierżawczy (my, her, our itd.).
Przedimek an ma także dodatkowe zasady jego zastosowania. Jeśli przed rzeczownikiem pojawia się przymiotnik, to przedimek stawia się przed tym właśnie przymiotnikiem (lub grupą przymiotników). W takiej sytuacji przedimek przyjmuje formę odpowiednią dla pierwszej głoski przymiotnika. Na przykład:
| a town | ale | an old town | stare miasto |
| a book | ale | an interesting book | interesująca książka |
Zastosowanie przedimka the w angielskim
The w języku angielskim również ma swoje zadanie. Używane jest, gdy mówimy o osobach lub rzeczach, o których już wcześniej wspominaliśmy. Na przykład:
| This is a cat. | To jest kot. | Mówimy o nim po raz pierwszy. |
| The cat is big and brown | Ten kot jest duży i brązowy. | Pojawia się the, ponieważ już o kocie wspomnieliśmy przed chwilą. |
Kiedy używamy przedimka określonego the?
Umieszczamy go zarówno przed policzalnymi, jak i niepoliczonymi rzeczownikami. Używany jest, gdy wiadomo o kogo lub o co konkretnie chodzi. Dodatkowo używany jest, gdy mamy pewność, że w danej sytuacji mamy do czynienia z jedną taką rzeczą lub osobą. Na przykład:
| I’m in the kitchen. | Jestem w kuchni. (mamy jedną kuchnię w domu) |
The zastosujemy także, gdy rzeczownik poprzedzony jest przymiotnikiem w stopniu najwyższym. Np: He is the biggest boy in the class. Dodatkowo przedimek określony używany jest także:
- Przed rzeczownikami określającymi grupy ludzi – mowa o grupach formalnych, instytucjach. Na przykład: the police (policja), the firm (firma), the army (armia).
- Przed rzeczownikami, które mówią o rzeczy występującej pojedynczo, na przykład: the sun (słońce) lub the world (świat).
- Przed rzeczownikami mówiącymi o położeniu jakiejś rzeczy, na przykład: on the left (na lewo), on the right (na prawo).
- Przed rzeczownikami określającymi nam strony świata, na przykład: to the south (na południe), to the west (na wschód).
- Przed określeniem the same (tak samo).
- Przed specjalizacjami lekarzy oraz nazwami sklepów, a także budynków i instytucji.
Uwaga: są też wyjątki. Znajdziemy zwroty, gdzie the nie występuje, są to na przykład: to hospital (do szpitala), at school (w szkole), at work (w pracy) i wiele innych. Większość z nich poznamy podczas nauki angielskiego.
Nauka stosowania a, an oraz the
Nauka gramatyki języka angielskiego jest trochę jak nauka matematyki. Są pewne wzory, założenia, są pewne zasady, których po prostu trzeba się nauczyć i je zapamiętać. Dzięki temu będziemy mogli łatwiej posługiwać się gramatyką w przyszłości. Dobrym pomysłem jest też nauka języka angielskiego online Tutlo, ponieważ szkoła online daje nam możliwość szybkich powtórek interesującego nas materiału, nie tylko słówek, ale także gramatyki. Warto spróbować.
