Brytyjski prozaik i pisarz powieści fantastycznonaukowych – sir Arthur Clarke wypowiedział kiedyś słynne do dziś zdanie „Jeżeli jest taka możliwość, nauczyciele powinni zostać zastąpieni przez maszyny” („Any teacher who can be replaced by a machine should be”). Co miał na myśli? Czy sir Clarke trafnie przewidział, że już za kilka lat pracę nauczycieli z powodzeniem będą wykonywać komputery?
Żyjemy w dobie błyskawicznego rozwoju technologicznego. Na szczęście, bardzo szybko potrafimy oswoić ten galopujący postęp, a jeszcze prędzej przyjmujemy go za coś zupełnie dla nas naturalnego. Technologia to jednak nie tylko sposób na ułatwienie nam życia – na przykład poprzez aplikacje do zamawiania jedzenia czy taksówek. To również metoda, która potrafi ratować ludzkie zdrowie i życie. Coraz częściej możemy usłyszeć medialne doniesienia o robotach, które asystują lekarzom m.in. podczas skomplikowanych operacji. Dlatego, gdy najnowsze rozwiązania techniki zaczęły wdzierać się również do sfery nauki, pomyślano „a może by tak uczyć się bez obecności nauczycieli?”.
Kiedyś
Chyba każdy z nas wie, jak wyglądał tradycyjny schemat nauczania języka obcego: uczniowie siedzą w ustawionych rzędami ławkach, a nauczyciel stoi przed nimi i prowadzi wykład. Na początku wykładowca tłumaczy zasady gramatyki, omawia nowe słówka, a następnie uczniowie wykonują samodzielnie zadania, najczęściej w formie pisemnej. Ilu z nas w ten sposób uczyło się języka obcego w szkole? A ilu z nas dzięki temu naprawdę przyswoiło sobie język obcy?
Edukacja przy wykorzystaniu książek jako jedynego narzędzia dydaktycznego, skupia się głównie na uczeniu „na pamięć”. Tym samym, podczas rozmowy z obcokrajowcem zamiast myśleć w kreatywny sposób, sięgamy po zapamiętane, utarte zwroty. Należy również pamiętać, że każdy z nas jest unikatową jednostką, dlatego aby nauka języka była naprawdę skuteczna, powinna być dostosowana do potrzeb i umiejętności danej osoby. Tymczasem, uczestnicząc w tradycyjnych zajęciach grupowych, nauczyciel musi tak prowadzić lekcje, aby dopasować poziom nauczania do większości.
Pierwszą próbą ograniczenia roli nauczyciela w procesie edukacji było stworzenie platform e-learningowych. Osoba chcąca nauczyć się języka obcego mogła w tej sposób na odległość wysłuchać nagranego wcześniej wykładu, a także zadać pytania, na które nauczyciel odpowiadał w późniejszym czasie. Wprawdzie zapewniało to indywidualną naukę, jednak ze względu na brak interaktywnej formy komunikacji, ta forma również nie do końca spełnia swoją rolę. Dodatkowo, do wykładów e-learningowych najczęściej przekazuje się materiały, czyli… książki.
Jutro jest dziś
Powszechny dostęp do sieci internetowej stwarza wiele nowych możliwości do poznania języków obcych. Obecnie najlepiej rokuje teleobecność, czyli interaktywna lekcja jeden na jednego z nauczycielem (native speakerem), jednak bez wychodzenia z domu lub z biura. Takie właśnie rozwiązanie oferuje platforma Tutlo. Potrzebne jest jedynie urządzenie z dostępem do internetu i słuchawki z mikrofonem. Dzięki tej technice, indywidualne sesje językowe z native speakerem można przeprowadzać w zasadzie o każdej porze dnia. Ciekawy jest fakt, że metoda praktycznej nauki nie zakłada korzystania z książek. Zatem, nie ma z góry określonego zakresu materiału, który student musi przyswoić. Każdy może uczyć się w swoim tempie i skupiać się na własnych potrzebach. W efekcie, nauka dzięki tej metodzie przynosi zauważalne rezultaty.
Według futurologów z amerykańskiego World Future Society, nauka zdalna stanowi przełomową technikę, która znacząco wpływa na rozwój cywilizacyjny. Można więc założyć, że za jakieś 5 lat książki zostaną wyparte na rzecz bardziej efektywnych metod. Podsumowując, nowoczesne urządzenia mobilne (te już istniejące, jak smartfony, oraz przyrządy, które dopiero powstaną) będą pełnić rolę „pośrednika”, dzięki któremu nauczyciele efektywniej mogą przekazywać swoją wiedzę.
Może Cię zainteresować: Tutlo vs tradycyjne zajęcia grupowe – kto wygra tę rozgrywkę?