Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne tabele
Rzeczowniki policzalne (countable) to te rzeczowniki, które można bez trudu wyszczególnić na pojedyncze sztuki i je policzyć. Te poszczególne elementy mogą występować w liczbie pojedynczej i mnogiej. W liczbie pojedynczej przed nimi pojawia się przedimek nieokreślony: „a” lub „an”.
Przykłady:
a dog | pies |
a girl | dziewczyna |
an orange | pomarańcza |
an umbrella | parasol |
a shop | sklep |
W przypadku tworzenia rzeczowników policzalnych w liczbie mnogiej przedimek nieokreślony znika, za to pojawia się odpowiednia końcówka, na ogół „-s” lub „-es”.
Przykłady:
liczba pojedyncza | liczba mnoga |
a book
książka |
books
książki |
an apple
jabłko |
apples
jabłka |
a watch
zegarek |
watches
zegarki |
a chair
krzesło |
chairs
krzesła |
a teacher
nauczyciel |
teachers
nauczyciele |
Rzeczowniki angielskie niepoliczalne
W przypadku rzeczowników niepoliczalnych (uncountable) sprawa wydaje się nieco bardziej utrudniona, chociaż tylko pozornie. Rzeczownikami niepoliczalnymi określamy te rzeczowniki, których nie da się w oczywisty sposób policzyć, ponieważ do podania ich ilości czy objętości potrzebny jest kubek, waga, miarka itp. Oczywiście, klasycznym, wręcz szkolnym przykładem jest mrożony groszek. Większość nauczycieli, podczas wprowadzania tego tematu, słyszy: „Ale mrożony groszek można policzyć przecież!”. Tak, można, ale w żadnym przepisie na potrawkę z mrożonym groszkiem nie jest podane: „A teraz dodaj 8613 kulek mrożonego groszku”. Także wszystkie przedmioty, które są zbyt małe, by je policzyć, a także ciecze, proszki, gazy – to wszystko rzeczowniki niepoliczalne. Nie występują one z jednoznacznym podziałem na liczbę pojedynczą czy mnogą, nie są także poprzedzone przedimkami nieokreślonymi. Niepoliczalne są także pojęcia abstrakcyjne.
Przykłady:
- ciecze, np.:
tea | herbata |
water | woda |
petrol | benzyna |
milk | mleko |
juice | sok |
- rzeczy półpłynne, np.:
honey | miód |
cream | śmietana |
jam | dżem |
gel | żel |
toothpaste | pasta do zębów |
- produkty sypkie, proszki, np.:
sugar | cukier |
pepper | pieprz |
flour | mąka |
sand | piasek |
rice | ryż |
- pojęcia abstrakcyjne, np.:
beauty | piękno |
knowledge | wiedza |
safety | bezpieczeństwo |
love | miłość |
happines | szczęście |
- rzeczowniki zakończone na „-ics”, np.:
athletics | lekkoatletyka |
gymnastics | gimnastyka |
mathematics | matematyka |
- inne rzeczowniki niepoliczalne, np.:
time | czas |
money | pieniądze |
music | muzyka |
advice | rada |
snow | śnieg |
information | informacja |
butter | masło |
cheese | ser |
chocolate | czekolada |
gold | złoto |
hair | włosy |
furniture | mebel, meble |
bread | chleb |
luggage | bagaż |
travel | podróż |
weather | pogoda |
news | wiadomości |
trouble | kłopot |
work | praca |
traffic | korek |
Niektóre z tych wyrazów mogą sprawiać kłopoty, bo przecież „money”, czyli „pieniądze”, „butter”, czyli „masło” można policzyć. Zatem dlaczego w języku angielskim pieniądze są niepoliczalne? Bowiem nie ma osobnej formy dla liczby pojedynczej i mnogiej. Pojedynczy pieniądz, to np. moneta („coin”) lub jeden dolar („one dolar”) – i wówczas są one policzalne.
Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne a pytania
Kiedy much, a kiedy many? W przypadku pytań należy stosować odpowiednie formy, zależne od rodzaju rzeczownika. O rzeczowniki policzalne pytamy: „How many”, natomiast o rzeczowniki niepoliczalne pytamy: „How much”. Obie formy należy tłumaczyć jako „Ile” (pamiętając o formach z polskiej odmiany, np. „Ilu”).
Przykłady dla rzeczowników policzalnych:
How many apples do you need for this recipe? | Ile jabłek potrzebujesz do tego przepisu? |
How many guests are there? | Ilu tam jest gości? |
How many books you should read in a year? | Ile książek powinieneś przeczytać w ciągu roku? |
Przykłady dla rzeczowników niepoliczalnych:
How much time do they have? | Ile oni mają czasu? |
How much hair grows in a month? | Ile włosów rośnie w ciągu miesiąca? |
How much luggage did you bring? | Ile bagażu przywiozłeś? |
Kiedy some a kiedy any?
„Some” i „any” służą do wyrażenia bliżej nieokreślonej ilości. Używa się ich zarówno z rzeczownikami policzalnymi, jak i niepoliczalnymi.
„Some” występuje w większości zdań twierdzących, w pytaniach, na które znamy odpowiedź, oraz przy składaniu propozycji. „Some” z rzeczownikiem policzalnym w l. mnogiej oznacza „kilka”. Z rzeczownikiem niepoliczalnym oznacza „trochę”.
„Any” używamy w przeczeniach z „not”, wtedy „any” jest podkreśleniem przeczenia. Tłumaczony jest wtedy jako „żaden”. Pojawia się w pytaniach, na które nie znamy odpowiedzi i wtedy oznacza „jakiś”. W zdaniach twierdzących ma znaczenie „jakikolwiek”.
Charakterystyczne wyrażenia
Typowe wyrażenia, pomagające w posługiwaniu się rzeczownikami policzalnymi i niepoliczalnymi, to:
a lot of, lots of | Dużo |
much, many | dużo |
too much, too many | za dużo |
a few | kilka |
few | mało |
a little | trochę |
little | niewiele |
several | kilka |
some, any | trochę |
a number of | sporo |
plenty of | mnóstwo |
Przykłady zdań:
You drink too much. | Pijesz za dużo. |
She has lots of shoes. | Ona ma dużo butów. |
We saw several dolphins. | Widzieliśmy kilka delfinów. |
Try to eat plenty od fresh fruit. | Spróbuj jeść mnóstwo świeżych owoców. |
Let’s watch a few movies. | Obejrzyjmy kilka filmów. |
Nauka rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych
W przypadku rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych często największą trudność sprawia nauka „rozdzielenia” ich właśnie na te, które można policzyć bez trudu i te, z którymi nie da się tego zrobić. W szklance mamy mleko – nie mleka, dlatego „milk” jest niepoliczalnym rzeczownikiem. Czas? Przecież możemy obliczyć, że pomiędzy 15:15 a 17:15 minęły dwie godziny. Owszem, ale czas jest jednostką abstrakcyjną. Należy pamiętać również o tym, że rzeczowniki niepoliczalne nie mają liczby mnogiej, czyli nie może powstać twór typu „flours”, jako „mąki”.
Jeśli mamy problem z nauką rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych, to warto skorzystać z pomocy ekspertów. Mowa tutaj o angielskim online (https://pl.tutlo.com/). Nasza internetowa szkoła językowa daje możliwość nauki całego materiału, nie tylko słówek, ale także gramatyki. Lekcje odbywają się w domu i prowadzą je polscy lektorzy lub native speakerzy. To dobre rozwiązanie dla osób, które nie mają możliwości nauki stacjonarnej, ale nie tylko. Powodzenia w nauce.